Stomatologia estetyczna oraz dentyści. Czyli o zębach

lega na separacji i usunięciu w znieczuleniu miejscowym jednego (albo więcej) korzenia zęba wraz z częścią korony zęba, przy pozostawieniu w jamie ustnej pozostałych korzeni. Najczęściej przeprowadzany łącznie z osteotomią. Taki z

Stomatologia estetyczna oraz dentyści. Czyli o zębach

O zabiegu hemisekcji

Hemisekcja ? zabieg stomatologiczny przeprowadzany w zębach wielokorzeniowych (najczęściej zęby trzonowe) zniszczonych i złamanych, często ze stanem zapalnym. Zabieg polega na separacji i usunięciu w znieczuleniu miejscowym jednego (albo więcej) korzenia zęba wraz z częścią korony zęba, przy pozostawieniu w jamie ustnej pozostałych korzeni. Najczęściej przeprowadzany łącznie z osteotomią. Taki ząb najczęściej wymaga odbudowy protetycznej.

Zabieg ten wskazany jest, gdy występują zmiany okołowierzchołkowe przy korzeniach, kiedy leczenie endodontyczne nie jest już możliwe. Kolejnymi wskazaniami są problemy periodontologiczne (np. ubytek kości) i złamanie pionowe zęba lub korzenia.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hemisekcja


Leczenie bólu zębów

Bóle zębów należy traktować jako sygnał alarmowy i wskazanie do jak najszybszego leczenia, aby uniknąć zapalenia. Infekcja zatok lub kości szczęki może bowiem powodować sepsę (posocznicę). Jeśli przyczyną bólu zęba jest próchnica, uszkodzone tkanki zostaną usunięte i zastąpione wypełnieniem (plomba). W przypadku zapalenia miazgi zęba niezbędne może być leczenie kanałowe, a w razie stanu zapalnego ? antybiotykoterapia. Z kolei brak możliwości leczenia bywa wskazaniem do ekstrakcji ? chirurgicznego usunięcia zęba ze zbyt zaawansowanymi zmianami chorobowymi bądź też tzw. zęba mądrości np. z powodu wyrastania pod nieprawidłowym kątem.

Możliwe jest również doraźne stosowanie leków przeciwbólowych typu paracetamol lub z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) jak deksketoprofen, diklofenak, ibuprofen, ketoprofen. W przypadku ekstrakcji ból i obrzęk są bowiem typowymi skutkami zabiegu utrzymującymi się przez 2-5 dni. Doznania bólowe mogą jednak towarzyszyć pacjentowi dłużej, gdyż zębodół goi 1-2 tygodnie, a rana w kości nawet do 6 miesięcy.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/B%C3%B3le_z%C4%99b%C3%B3w


Mosty kompozytowe - rys historyczny

System mostów kompozytowych ? metoda stosowana w stomatologii, opracowana przez Cezarego Turostowskiego, przy współpracy z Katedrą Ortodoncji Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie.

Pierwsze mosty wykonane zostały w Katedrze Ortodoncji i Ortopedii Szczękowej Pomorskiej Akademii Medycznej w 1992 roku. Początkowo traktowane jako tymczasowe rozwiązanie, po siedmiu latach, w wyniku postępów badań nad mostami uzupełnienia te zaczęto traktować jako docelowe.

Mosty początkowo wykonywano u pacjentów leczonych ortodontyczne z wrodzonym brakiem siekaczy bocznych górnych (dwójek). W późniejszych latach zaczęto uzupełniać także inne zęby, zwłaszcza przedtrzonowce. W części przypadków wzbogacano most kompozytowy o licówkę lub wydmuszkę porcelanową co spowodowało zwiększenie atrakcyjności mostu. Z czasem metoda ta znalazła także pozytywne zastosowanie wśród osób starszych.

Różne metody wykonania mostów określono wspólną nazwą SMK systemu mostów kompozytowych1.

Zwieńczeniem badań była praca doktorska napisana w czerwcu 1999 roku przez Cezarego Turostowskiego pt. "Mosty kompozytowe konstrukcji własnej stosowane w odbudowie górnych bocznych siekaczy". Patronat nad pracą objęła Prof.dr hab. Irena Karłowska.

W roku 2003 zostały zorganizowane liczne cykliczne kursy2 dla zainteresowanych lekarzy, a także warsztaty w akademickich, ortodontycznych ośrodkach dydaktycznych w całej Polsce.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_most%C3%B3w_kompozytowych