O naszych czworonożnych kompanach

olegającego na podaniu antytoksyny i serii szczepionek podawanych w mięsień naramienny lub podskórnie (dawniej szczepionkę podawano w mięsień brzucha ze względu na specyficzne ukrwienie ? nie stosuje się już tej metody). Uodpornie

O naszych czworonożnych kompanach

Czy da się wyleczyć wściekliznę?

Do dzisiaj nieznany jest lek przeciwko wściekliźnie. Jeśli nie wystąpiły objawy choroby, podejmuje się próbę zastosowania uodpornienia bierno-czynnego, polegającego na podaniu antytoksyny i serii szczepionek podawanych w mięsień naramienny lub podskórnie (dawniej szczepionkę podawano w mięsień brzucha ze względu na specyficzne ukrwienie ? nie stosuje się już tej metody). Uodpornienie uzyskane na drodze biernej chroni chorego do momentu uzyskania odporności czynnej. Chorym szczepionym wcześniej nie podaje się surowicy. Czynne uodpornienie organizmu możliwe jest dzięki długiemu okresowi wylęgania. Chorego człowieka, u którego wystąpiły objawy, izoluje się głównie w celu zapewnienia mu spokoju; stosuje się leczenie objawowe. Dotychczas (2015) odnotowano zaledwie kilka przypadków wyzdrowienia chorych ludzi, u których pojawiły się symptomy choroby. Pierwsze takie przypadki dotyczyły zachorowań, do których doszło mimo zastosowania szczepionki. W 2004 roku udało się uratować pierwszego pacjenta, który zachorował na wściekliznę i nie był zaszczepiony: była to 15-letnia Jeanna Giese, ugryziona i zakażona przez nietoperza4. Zastosowano wobec niej schemat leczenia (wprowadzenie pacjentki w śpiączkę i podawanie leków przeciwwirusowych), który nazwano protokołem Milwaukee. Próby wyleczenia innych pacjentów tą samą metodą zakończyły się jak dotąd sukcesem jedynie w jednym wypadku. Zwierzęta zwykle się usypia, w Polsce obowiązuje całkowity zakaz leczenia zwierząt podejrzanych o wściekliznę5.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%9Bcieklizna


O kagańcu

Kaganiec ? przedmiot zakładany na pysk zwierzęcia (najczęściej psa) w celu uniemożliwienia mu ugryzienia człowieka lub innych zwierząt oraz połknięcia przez niego niepożądanych substancji (np. odchodów lub odpadków). Najczęściej wykonany w formie siatki z drutu lub skóry z przerwami między prętami lub paskami dla umożliwienia zwierzęciu oddychania. W niektórych typach kagańców otwarcie pyska uniemożliwia pas skóry lub mocnej tkaniny, krępujący pysk w sposób umożliwiający oddychanie.

Zakładanie kagańca może być wymagane prawem, w Polsce np. obowiązuje w środkach komunikacji publicznej.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kaganiec


Miejsca przyjazne psom znajdujące się w parkach

Wychodzenie z psami na spacery, zwłaszcza w miastach, jest rzeczą zupełnie normalną. Dzięki temu psy mogą się przewietrzyć i zaspokoić swoje potrzeby, a ich właściciele są spokojni o to, że nie będą musieli wychodzić z nimi na dwór za kilka czy kilkanaście godzin. Dlatego w wielu parkach wydzielane są specjalne miejsca dla psów. W takich miejscach można spokojnie posiedzieć razem z psem, a nawet puścić go wolno, jeżeli właściciel psa ma pewność, że nie ucieknie on zaciekawiony jakimś wydarzeniem. Parki są na pewno bardzo przyjemnymi miejscami dla psów, ponieważ są cichymi miejscami, w których pies może nawiązać kontakt z przyrodą i innymi psami również wyprowadzanymi przez swoich właścicieli.